BRANIEWIANIN GENERAŁEM WOJNY SECESYJNEJ

August Willich (1810-1878) urodzony w Braniewie, syn starosty braniewskiego. Oficer armii pruskiej, rewolucjonista i początkowo zwolennik komunizmu w Niemczech, uczestnik Wiosny Ludów 1848-1849 i jako generał Armii Unii krwawej wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych 1861-1865. Barwna i nietuzinkowa postać XIX-wiecznej historii Europy i USA.

August Willich urodził się 19 listopada 1810 r. w Braniewie. Był pruskim oficerem wywodzącym się z pruskiej rodziny szlacheckiej. Jego ojciec był starostą braniewskim, a wcześniej uczestnikiem wojen napoleońskich jako oficer huzarów. W 1814 roku po śmierci ojca trafił do rodziny dalekiego krewnego, teologa Friedricha Schleiermachera. Ukończył szkoły kadetów w Poczdamie i Berlinie. W latach 1828-1847 służył w armii pruskiej w 7 Brygadzie Artylerii w Wesel. Podczas służby nawiązał kontakty z utopijno-socjalistyczną organizacją Związek Sprawiedliwych(Der Bund der Gerechten). Za wywrotową działalność został wydalony z wojska i pozbawiony tytułu szlacheckiego. Podczas Wiosny Ludów wziął udział jako wojskowy dowódca polowy w powstaniu w Badenii (tzw. Hackeraufstand) w 1848, a w 1849 w powstaniu palatynacko-badeńskim, gdzie dowodził Legionem Robotniczym (Arbeiterlegion). Oddział Willicha jako pierwszy w historii walczy pod czerwonym sztandarem. Po upadku powstania emigruje do Londynu, gdzie przystępuje do kierowanego przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa tzw. Związku Komunistów Popada w konflikt z przywódcami i razem z Karlem Schapperem zakłada skrajnie lewicową frakcję Sonderbund. W 1850 podczas konfliktu z Marksem i Engelsem, Willich stacza w Antwerpii zwycięski pojedynek na pistolety z Conradem Schrammem. Ostatecznie jednak w 1853 emigruje do Stanów Zjednoczonych, gdzie w pracuje jako stolarz w stoczni i jako geodeta. W 1858 wyjeżdża do Cincinnati, gdzie rozpoczyna pracę w niemieckojęzycznej radykalnej gazecie socjalistycznej Cincinnati Republikaner. Jako dziennikarz walczy o interesy klasy robotniczej, potępia bezwzględną politykę wobec Indian i jest zdeklarowanym przeciwnikiem niewolnictwa. Gdy w 1861 w Stanach Zjednoczonych wybuchła wojna secesyjna, Willich od samego początku aktywnie werbuje niemieckich imigrantów w płd.-zach. regionie Ohio i jako adiutant w stopniu porucznika wstępuje do składającego się głównie z niemieckich imigrantów 9 ochotniczego pułku piechoty Ohio. Już po miesiącu zostaje awansowany na majora. Z pułkiem walczy w zachodniej Wirginii w zwycięskich bitwach: pod Rich Mountain (11.07.1861) oraz Carnifex Ferry (10.09.1861). W dniu 24.08.1861 gubernator Oliver P. Morton mianuje go pułkownikiem i dowódcą 32 ochotniczego pułku piechoty Indiany, kolejnego „niemieckiego” oddziału w armii Unii. AugustWillich wyróżnia się w bitwach pod Rowlett’s Station(17.12.1861) i pod Shiloh (6-7.04.1862). W dniu 17.07.1862 otrzymuje stopień generała brygady ochotników (United States Volunteers – USV) i stanowisko dowódcy 6 Brygady składającej się z 4 pułków piechoty, w tym jego 32 pułk Indiana. W bitwie pod Stones River(31.12.1862-2.01.1863) dostaje się do niewoli Konfederatówi trafia do sławnego więzienia Libbyw Richmond. Po 4 miesiącach zostaje wymieniony i ponownie obejmuje swoją brygadę, uczestnicząc w kolejnych bitwach: pod Liberty Gap(25.07.1863), Chickamauga (18-20.09.1863), Missionary Ridge(24.11.1863) i pod Resaca(15.05.1864), gdzie został ciężko ranny. Nie wraca już do linii i pełni w armii funkcje administracyjne. Za zasługi otrzymuje stopień generała majora i w 1866 r. zostaje honorowo zwolniony z armii. Podczas wojny secesyjnej stał się bohaterem dla niemieckich imigrantów. Zasłynął też niezwykłą odwagą osobistą, a przez swoich żołnierzy ze względu na jego opiekuńczość nazywany był przydomkiem „Papa”. Dbał o światopogląd swoich żołnierzy traktując ich jak „obywateli”, wzorowanych na francuskich rewolucjonistach, a nawet ucząc o socjalizmie. Mimo miana „Czerwonego republikanina” ceniono jego pruskie wojskowe wyszkolenie i doświadczenie. Po wojnie pracuje w Hamilton, a w 1870 wyjeżdża do Berlina, gdzie bezskutecznie oferuje kanclerzowi Bismarckowi swoje usługi podczas wojny francusko-pruskiej 1870-1871. Ostatecznie osiada w St. Marys w stanie Ohio, pozostaje aktywny politycznie występując w obronie robotników. Umiera 22 stycznia 1878 r. w St. Marys w Stanach Zjednoczonych.

Obszerny artykuł o Auguście Willichu na stronie HISTORIA BRANIEWA – NIEZNANE WYDARZENIA http://www.historiabraniewa.hekko.pl/index.php/ludzie/114-august-willich-1810-1878-general-wojny-secesyjnej

  

Źródło: Własne

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz