Braniewski „ślad” w armii francuskiej

We współczesnej armii francuskiej istnieje jednostka, która nosi nazwę Braunsberg, a więc niemieckojęzyczną nazwę dzisiejszego Braniewa. Jest to 6 szwadron 2 pułku huzarów (2e Rgiment de Hussards), będącego współcześnie opancerzonym pułkiem rozpoznawczym.

Pułk istnieje 284 lata i ma za sobą bogatą historię i szlak bojowy, a wspólcześnie bierze udział w działaniach armii francuskiej w Afryce oraz w Afganistanie. Poszczególne szwadrony mają w swojej tradycji największe bitwy w historii pułku. Bitwę w Braniewie z 1807 r. przyjął 6 szwadron przetwarzania i rozpowszechniania informacji (Le 6^e Escadron de Traitement et de Diffusion du Renseignement BRAUNSBERG). Jest to niewielka liczebnie, ale bardzo istotna część 2 pułku.

2 pułk huzarów został założony w roku 1735. Wziął udział w wojnie siedmioletniej (1756-63),a od 1761 r. na cześć dowódcy pułku przez 29 lat nosił nazwę pułku huzarów Chamborant, przydomek ten huzarzy zachowali nawet po zmianie nazwy na 2 pułk huzarów. Innym przydomkiem huzarów pułku była nazwa Brązowi Bracia. Pułk brał udział w 92 bitwach, a odznaczył się zwłaszcza bitwach pod: Valmy (1792), Austerlitz (1805), Frydlandem (1807), Isly (1844), Solferino (1859), Flanders (1914) i Avry (1918).

Skąd Braunsberg w nazwie i tradycji 6 szwadronu? Otóż dokładnie 212 lat temu doszło pod Braniewem do starcia dwóch elitarnych jednostek kawalerii, mianowicie francuskiego 2 pułku huzarów zwanych Brązowymi Braćmi z pruskim 5 pułkiem huzarów zwanymi Czarnymi Huzarami. Pojedynek przeszedł w obu armiach do legendy. W 1807 r. walki pomiędzy armią francuską Napoleona i armia pruską toczyły się na ziemiach Prus Wschodnich, a ponieważ obie jednostki działały w awangardzie wrogich armii starcie było nieuniknione.

Do pierwszego starcia jednostek doszło pod Braniewem w dniu 24.02.1807 r., a z walki zwycięsko wyszli pruscy huzarzy, którzy mimo, że słabsi liczebnie pokonali Francuzów w gwałtownym starciu kawaleryjskim. Ten swoisty pojedynek poprzedzony został wyzwaniem rzuconym przez Francuzów, którzy dostarczyli list dowódcy Czarnych Huzarów majorowi Antoine de La Roche-Aymon. List zawierał wyzywanie do walki. Co ciekawe La Roche-Aymon był francuskim rojalistą w służbie pruskiej. Ostatecznie w wyniku walki Francuzi wycofali się ze stratą 2 oficerów i 31 zabitych huzarów, ponadto do niewoli dostało się 9 Francuzów. Prusacy stracili 7 zabitych, 28 rannych i 3 jeńców.

Na rewanż nie trzeba było długo czekać bowiem dwa dni później w dniu 26.02.1807 r. podczas bitwy o Braniewo, 2 pułk huzarów weźmie srogi rewanż na Prusakach pokonując ich kolejno pod Stępniem i pod Siedliskiem.

Więcej na http://www.historiabraniewa.hekko.pl/index.php/w-napo/88-1807-pojedynek-huzarow