DĄB KATYŃSKI UPAMIĘTNIAJĄCY GENERAŁA RUDOLFA PRICHA

W czasie uroczystości odsłonięta zostanie Tablica Pamięci a wszystko odbędzie się w asyście Kompanii Honorowej 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej im. Króla Stefana Batorego oraz pocztów sztandarowych.

Generał dywizji Wojska Polskiego Rudolf Prich (1881-1940) od 1902 r. służył w cesarskiej i królewskiej armii austro-węgierskiej. W latach 1914-1918 podczas I wojny światowej walczył jako dowódca jednostek artylerii, a w 1918 r. znalazł się w Ministerstwie Wojny w Wiedniu. Dosłużył się stopnia podpułkownika. W 1919 r. wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 pełnił służbę na różnych stanowiskach sztabowych, m.in. szefa sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”, szefa Oddziału I w Ministerstwie Spraw Wojskowych i w Sztabie Naczelnego Wodza. Za udział w wojnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie w latach 1922-1923 był dowódcą 26 Dywizją Piechoty. Następnie zajmował się głównie szkoleniem, od 1923 r. był komendantem Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie i w latach 1926-1935 r. komendantem Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. W 1924 r. awansowany na stopień generała brygady. Podczas przewrotu majowego 1926 r. opowiedział się za legalnymi władzami. W 1928 r. awansowany na stopień generała dywizji. Z dniem 31.12.1935 r.  został przeniesiony w stan spoczynku i zamieszkał we Lwowie. Podczas kampanii wrześniowej został mianowany w dniu 11.09.1939 r. dowódcą obrony obszaru Lwowa. W dniu 12.09.1939 r. osobiście poprowadził kontratak odrzucający niemiecką grupę pościgową z 1 Dywizji Górskiej. Po kapitulacji Lwowa, pozostawał w dyspozycji dowódcy obrony miasta Lwowa. Został aresztowany przez Sowietów i osadzony w więzieniu. Zamordowany na terenie Ukrainy po 5 marca 1940 r., ale miejsce i okoliczności śmierci pozostają nieznane. Znajduje się na Ukraińskiej Liście Katyńskiej pod numerem 2392. Pochowany został na otwartym w 2012 r. Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni. Rodzinę Generała Sowieci deportowali do Kazachstanu.

Odznaczony: Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, francuskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej i czechosłowacką Komandorią z Gwiazdą Orderu Lwa Białego.