Nasza Helenka odeszła

Razem rozwijaliśmy IKaTa - tego z początku lat dziewięćdziesiątych. To Helena Tyszkiewicz zapraszała do współpracy z naszą (wtedy!) gazetą tuzy regionalnej kultury - Franciszka Chruściela, Andrzeja Zielińskiego i wielu innych. Dziękujemy ci Helenko. Zawsze będziemy pamiętali.

Urodziła się 12 lutego 1928 r. w Dulsku w województwie kujawsko-pomorskim. W 1946 r. przybyła do Płoskini w powiecie braniewskim. Przez wiele lat związana z Płoskinią i Braniewem. W latach 1946-1951 była zatrudniona w przedszkolu w Płoskini. Od 1963 r. przez kolejnych pięć lat była kierownikiem Gromadzkiej Biblioteki Publicznej w Braniewie. W latach 1969-1975 pracowała jako bibliotekarz w Oddziale dla Dzieci Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Braniewie. Od 1976 r. była zatrudniona w Bibliotece Publicznej Gminy Braniewo. Działała w niej do 1997 r., gdzie m.in. współorganizowała życie kulturalne. Była członkinią Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w Braniewie.

Od najmłodszych lat fascynowała się poezją, która „była dla niej ucieczką w lepszy, wspaniały świat”.^[1] Zadebiutowała wierszami Braniewo - miasto mojej młodości oraz Osadnikom Braniewa w zbiorze Ziemia elbląska sercem najbliższa (2005). Wyraziła w nich poczucie obcości i zadomowienia na ziemi osiedlenia. Do najbardziej dramatycznych jej utworów należą Treny napisane po tragicznej śmierci syna Krzysztofa Tyszkiewicza. ^[2] Opublikowała je w zbiorze Zatrzymany czas (1997), w którym znalazły się także wiersze syna. W 1995 r. ukazała się natomiast książka Poezja sercem śpiewana. Praca oświatowa z dziećmi stała się dla niej inspiracją do podjęcia twórczości literackiej dla najmłodszych. W 2002 r. wydała zbiór pt. Legendy, w którym zamieściła legendy w formie scenariusza (Legenda o Braniewie, Legenda o starym pałacu w Rudłowie, Legenda o diamentowym pierścieniu). Jest też autorką adaptacji baśni i legend. Publikowała też artykuły w prasie regionalnej i ogólnopolskiej, m.in. od 1991 r. pisała do czasopisma regionalnego „IKAT – Gazeta Braniewska” oraz do „Poradnika Bibliotekarza”. Poruszała także tematy regionalne na łamach „Głosu Elbląga”. Jest autorką szkicu wspomnieniowego o Władysławie Gębiku w pracy Mądry przed szkodą (1991) oraz współautorką (wspólnie z Franciszkiem Chruścielem) książki Z dziejów gminy Braniewo (2000), zawierającej historię okolic Braniewa oraz działalności Biblioteki Publicznej Gminy Braniewo w latach 1945-2000.

W roku 2004 była odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Cóż wszystko się kiedyś kończy. Rodzinie naszej koleżanki składamy kondolencje.

Krzysztof Szczepanik

Foto ze zbiorów Mariana Filipkowskiego