Recenzja: Dziewczyna z kabaretu Manula Kalicka

Muszą normalnie żyć w nienormalnym czasie.

To się czyta, i to znakomicie!

Warszawa, wrzesień 1939. Irenka Górecka, młoda tancerka z kabaretu, ucieka z bombardowanej stolicy wraz ze swoim sąsiadem Witoldem Kiersnowskim i jego szoferem. Kiersnowski, urzędnik jednego z ministerstw, przewozi bardzo cenny obraz, autoportret Rembrandta, który ma zostać wywieziony do Szwajcarii. Niestety, w czasie drogi Kiersnowski i szofer giną, a Irenka zostaje sama z Rembrandtem. W dodatku znajduje małego żydowskiego chłopca, który stracił matkę... Od tej chwili Irence grozi podwójne niebezpieczeństwo, związane zarówno z ukrywaniem obrazu, jak i żydowskiego dziecka.

„Dziewczyna z kabaretu" to wznowienie powieści Manuli Kalickiej „Rembrandt, wojna i dziewczyna z kabaretu".

Czytelnicy tak pisali o powieści:

„To napisana z humorem powieść o prawdziwej przyjaźni i bezinteresownym poświęceniu. Książka, która wzrusza i wywołuje jednocześnie uśmiech na twarzy".

„To sztuka napisać książkę o czasach wojny, z której bije humor, która nie przytłacza smutkiem i śmiercią, a jednocześnie pokazuje realia tamtych czasów".

„Czy może być coś cudowniejszego od śmiechu przez łzy nad kartkami książki? Od zaciskania podczas lektury kciuków, aby komuś udało się uciec, schować, przeżyć?".

„Autorka udowodniła, że o wojnie można pisać w inny, aczkolwiek również ciekawy sposób".

„Dziewczyna z kabaretu", „Koniec i początek", „Jej drugie życie" i „Między tobą a mną" stanowią cykl powieściowy „Na przekór losowi".

Manula Kalicka – pisarka i dziennikarka. Opublikowała siedem powieści, liczne opowiadania i książkę biograficzną poświęconą polskim malarzom. Ukończyła studia polonistyczne i dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Jako dziennikarka zadebiutowała na łamach tygodnika „Polityka".