Recenzja: Katarzyna Ryrych Czarna walizka. Porwie nas wiatr

Dobry autor dba, aby doprowadzić do końca  wszystkie wątki. "Każde pytanie musi dostać odpowiedź" - mówi Finnegan Flaherty na łożu śmierci.
Kto jeszcze pojawi się w tej opowieści - i w jakim celu? Czy warto było zaglądać do pamiętnika Chai? Czy warto szukać ludzi, którzy już odeszli?
A przede wszystkim -  jaki jest sens cofać się w przeszłość? Co przyniesie podróż do miejsc należących do innego czasu?
Czas przeplata ludzkie ścieżki, przecinają się ślady i życiorysy.
A wszystko po to, aby się przekonać, że tak naprawdę to nie wiemy o sobie nic.
 
Katarzyna Ryrych, rocznik 1959, autorka m.in. "Tercetu prowincjonalnego", "Wdowiego Wzgórza", "Życia motyli" i powieści o zagadkowym tytule "Zginęła mi sosna". Ma również na swoim koncie kilkanaście książek dla młodszego i nastoletniego czytelnika, za które zdobyła wiele prestiżowych nagród. Szuka tematów niekonwencjonalnych, niezgranych fabuł, zaskakujących narracji - jak życie. Wielu bohaterów jej książek to ludzie, których napotkała na swojej drodze.