Recenzja: Księżyc zaszedł, W niepewnym boju John Steinbeck

„Księżyc zaszedł”, nowela, której posiadanie w faszystowskich Włoszech było karane śmiercią, rozgrywa się w czasie II wojny światowej w nadmorskim miasteczku w północnej Europie. Niespodziewany desant batalionu spadochroniarzy doprowadza do zajęcia portu przez wroga. By zachować spokój, okupanci decydują się na wyjście „humanitarne” – zamiast zmienić ludzi u władzy, całkowicie ich sobie podporządkowują. Mieszkańcy nie zamierzają jednak łatwo się poddać. Kiedy ich bierny sprzeciw zamienia się w czynny opór, na jaw wychodzi prawda o wojnie i naturze ludzkiej.

W powieści „W niepewnym boju” Jim Nolan jest jednym z organizatorów strajku wędrownych pracowników sezonowych w kalifornijskich sadach. Bunt, który planowo miał objąć zbieraczy owoców i bawełny, przeradza się w brutalny konflikt między wyzyskiwaczami a wyzyskiwanymi. Gdy władzę przejmuje ślepy fanatyzm, sytuacja powoli wymyka się spod kontroli…

John Steinbeck (1902–1968) – amerykański powieściopisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1962 r. za „realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych”. Jego najbardziej znane powieści to „Grona gniewu”, „Myszy i ludzie” i „Na wschód od Edenu”.