Recenzja: Miasteczko Salem Stephen King

Po śmierci żony Ben Mears wraca do Jerusalem w stanie Maine, gdzie spędził kilka lat jako dziecko. W drodze do miasteczka zatrzymuje się na chwilę w starym Domu Marstenów. Ben przeżył tam coś przerażającego, ale nigdy do końca nie zrozumiał, co się wtedy stało. Miejsce wygląda tak samo, jak mężczyzna je zapamiętał. Ben rozważa nawet wynajęcie Domu Marstenów – pomimo że budynek jest brudną ruiną – uważa, że w ten sposób zamknie niedokończone sprawy. No i chce napisać naprawdę przerażający horror, a gdzie łatwiej będzie się wczuć w straszliwą atmosferę? Niestety rezydencja została niedawno sprzedana, więc Ben wynajmuje pokój w pensjonacie.

Z biegiem czasu w miasteczku zaczynają się dziać złe rzeczy. Dzieci i dorośli znikają bądź umierają w dziwnych okolicznościach, jedna śmierć pociąga za sobą drugą. Czyżby Salem było nawiedzone przez złe moce? Ludzi ogarnia strach. Jedynie Susan, przyjaciółka Bena, twierdzi, że opowieści o wampirach to bajki. Problem w tym, że racjonalne podejście zawodzi ją na całej linii i dziewczyna sama staje się żądnym krwi monstrum. W konsekwencji Ben musi stanąć do walki nie tylko z niedawną sojuszniczką, ale i całą armią wampirów.

Stephen King

(ur. 1947) nie bez powodu nazywany jest Królem Horroru. Napisał już ponad sześćdziesiąt nagradzanych książek, spośród których sławę i awans z pracownika pralni na najbogatszego pisarza Ameryki przyniosła mu „Carrie" (1974). To od niej zaczęło się pasmo wielkich bestsellerów – wśród nich znalazły się chociażby kultowe „Miasteczko Salem" (1975), „Lśnienie" (1977), „Bastion" (1978), cykl „Mroczna Wieża" (1982–2012), „Smętarz dla zwierzaków" (1983), „To" (1986), „Misery" (1987), „Zielona mila" (1996), „Dallas '63" (2011), a także najnowsze powieści: „Billy Summers" (2021), „Baśniowa opowieść" (2022) i „Holly" (2023). Dzieła Kinga, łączące gatunki takie jak horror, science fiction, sensacja, thriller i fantasy, rozeszły się w setkach milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Były też wielokrotnie ekranizowane. Ich autor mieszka w stanie Maine z żoną, Tabithą King. Ma córkę i dwóch synów – pisarzy Owena Kinga („Śpiące królewny") i Joego Hilla („Locke & Key").