Recenzja: Elżbieta Pytlarz Mezalians

Jedni mozolnie wspinają się po drabinie społecznej, inni z niej spadają.
Na tym tle rozgrywa się historia wymuszonego związku pomiędzy młodym przystojnym arystokratą Henrykiem Długopolskim, a uchodzącą za brzydką, ale bogatą córką bankiera żydowskiego pochodzenia - Emilią Złotkiewiczówną.
W świecie, gdzie o karierze człowieka bez majątku decyduje prawidłowy akcent rosyjski, wielu potomków znanych szlacheckich rodów trwoni ostatnie pieniądze na hazard i rozpustę. W świecie, gdzie młoda panna z dobrego domu nie ma praktycznie żadnych praw ani radości z życia - jedynym wyjściem dla niej jest zamążpójście.
W takim właśnie świecie bankier Leon Złotkiewicz postanawia wyszukać sobie i wychować następcę, który wraz z ręką jedynaczki Emilii przejmie kiedyś po nim bank.
Czy to mu się uda?
"Mezalians" jest pierwszą częścią sagi, która przedstawia sto lat barwnego życia rodziny Długopolskich.

Naprawdę smakowity początek rodzinnej sagi. Mamy w tym tomie wszystko, co miłośnicy gatunku kochają: źle ulokowane uczucia, bohaterowie z różnych warstw społecznych, a w tle barwnie odmalowana Warszawa z końca dziewiętnastego wieku. Gorąco polecam.
Lucyna Olejniczak, pisarka

Porywająca saga o bezwzględnym świecie interesów, w którym nawet miłość może stać się kartą przetargową. Polecam!
Blogerka Joanna Wolf, "Nienaczytana"

Tłem romantycznego wątku powieści jest świat końca XIX stulecia. Wyjątkową wartością książki jest wierne odtworzenie ówczesnej epoki. Autorka bezbłędnie ukazuje zarówno wydarzenia kulturalne jak i społeczeństwo Warszawy, w którym po klęsce Powstania Styczniowego doszło do szybkich przemian obyczajowych i ekonomicznych. Istotnym ich elementem była rosnąca rola finansistów i przemysłowców pochodzenia żydowskiego oraz rozwój grupy urzędniczej. Znaczna część tej ostatniej wywodziła się przy tym z potomków rodzin szlacheckich, pozbawionych majątków w czasie represji popowstaniowych.
To właśnie konflikty i dylematy przekształcających się elit dawnej Warszawy pozwalają autorce ukazać ciekawe i barwne losy bohaterów. Wprawdzie fikcyjne, lecz bardzo bliskie ówczesnym mieszkańcom Warszawy.
Dr Stanisław Szuro, historyk

Elę Pytlarz fascynuje historia, także ta społeczna. Lubi zwiedzać, więc została przewodniczką po Krakowie i skończyła historię sztuki. Jest pilotką wycieczek zagranicznych, tłumaczką i działaczką samorządową, ponieważ i współczesność jest jej nieobojętna, a wiąże się nader często z historią. Podróżniczka, zafascynowana historią kultury, zwłaszcza XVIII i XIX w.  Spędziła pół roku we Francji, pracując u francuskiej rodziny arystokratycznej w prywatnym zamku niedaleko Sancerre.