Recenzja: Titanic zatonął dwa razy Izabela Żukowska

Wiosną 1942 roku w Gdyni, nazywanej przez Niemców Gotenhafen, pojawia się ekipa filmowa z Berlina, która ma zrealizować jeden z najbardziej szalonych pomysłów Josepha Goebbelsa. Statek „Cap Arcona”, cumujący w gdyńskim porcie, zostaje zamieniony w „Titanica”, a reżyser Herbert Selpin rozpoczyna zdjęcia do filmu o najsłynniejszej katastrofie morskiej.
Na planie filmu zjawiają się Melita, młoda Niemka zatrudniona w sopockim Kasino-Hotel, i jej przyjaciel Gustaw. Praca filmowców zostaje przerwana z powodu zabójstwa jednego z członków ekipy.

Izabela Żukowska – z wykształcenia muzykolog i socjolog, z zawodu dziennikarka muzyczna. Jej pasją jest historia Gdańska, dlatego tworzy opowieści związane z rodzinnym miastem. Debiutowała trylogią kryminalną o komisarzu policji Franzu Thiedtkem, działającym w Wolnym Mieście Gdańsku. W dorobku ma również powieści historyczno-obyczajowe „Skazy” (Prószyński i S-ka, 2015) oraz „Fałszywa nuta” (Prószyński i S-ka, 2018), w których Gdańsk jest także ważnym bohaterem. Przez kilka lat pracowała jako przewodnik po Warszawie, czego efektem są napisane razem z Faustyną Toeplitz-Cieślak książki popularnonaukowe poświęcone stolicy – „Sfinks. Skandaliści i wizjonerzy kina” (Prószyński i S-ka, 2016) o początkach warszawskiej kinematografii oraz „Hotel Bristol. Na rogu historii i codzienności” (Wydawnictwo Arkady, 2018). Efektem połączenia doświadczeń pracy radiowej i pisarskiej są słuchowiska prezentowane przez Teatr Polskiego Radia. W 2017 roku została laureatką nagrody Talanton za debiut dramaturgiczny w teatrze radiowym. Część słuchowisk była prezentowana na scenie Teatru na Plaży w Sopocie oraz w Studiu im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie.