Tura literatury – czy Warmii grozi zmierzch czytelnictwa?

W sobotę, 15 września o godz. 18.30 w hotelu Dyplomat w Olsztynie (ul. Dąbrowszczaków 28) o dzisiejszym czytelnictwie w ramach cyklu „Klub Rebelii” porozmawiają: Małgorzata Sieniewicz - animatorka kultury, właścicielka kawoksięgarnii „Tajemnica Poliszynela”, Elżbieta Sobczak - koordynator projektu wydawniczego w stowarzyszeniu Wspólnota Kulturowa "Borussia" oraz Andrzej Marcinkiewicz - dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.

Spotkanie poprowadzi Marek Jarmołowicz (Radio Planeta FM).

Wszystkich uczestników i gości dyskusji zapraszamy po spotkaniu na koncert z cyklu Ambasada Jazzu. W hotelu Dyplomat odbędzie się recital fortepianowy Rafała Rokickiego - pianisty, kompozytora i aranżera, który w swojej muzyce łączy przestrzenny jazz skandynawski z energetyczną muzyką latynoską i stylem funk.

Wstęp na „Klub Rebelii” jest wolny, zaś wśród obecnych na spotkaniu zostanie rozdanych 20 zaproszeń na koncert Rafał Rokickiego.

Klub Rebelii – to cykl siedmiu, comiesięcznych spotkań z zaproszonymi gośćmi, podejmujący tematy związane z kulturą, Warmią oraz wydarzeniami i projektami kampanii „Warmia: Rebelia Kultury”.

Lipcowe spotkanie pt. „Horyzonty Rebelii Kultury” było okazją do rozmowy o tym, czy kulturę można traktować jak produkt, czy i jak ją sprzedawać, co komercjalizować i czy na kulturze można/powinno się zarabiać?

Uczestnicy sierpniowego spotkania pt. „Teatr(e)alne kreacje?” rozmawiali o tym, czym teatr profesjonalny różni się od amatorskiego, czy aktorzy potrzebują instytucji oraz o wizjach rozwoju sceny teatralnej

***

Rafał Rokicki to pianista, kompozytor i aranżer, którego gra charakteryzuje się pięknym brzmieniem i bogatą dynamiką.

Stylistycznie łączy on przestrzenny jazz skandynawski z energetyczną muzyką latynowską i stylem funk. Rokicki jest absolwentem Berklee College of Music w Bostonie, gdzie w 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Jazz Performance Award. Przed wyjazdem na stypendium do Berklee studiował w różnych szkołach muzycznych: w Łomży, w Warszawie i w Barcelonie. Uczył się między innymi u legendarnej Joanne Brackeen, a także u muzyków takich jak: Laszlo Gardony, Hal Crook czy Dave Fiuczynski.

Wcześnie zaczął koncertować już jako czternastolatek wystąpił w polskiej ambasadzie w Helsinkach. Grał różne style muzyczne: od jazzu - w polskich i hiszpańskich klubach oraz na festiwalu New Yorkers w Warszawie (2004 r.) - po muzykę popularną, jako sideman.

W 2009 roku Rokicki wrócił do Polski i od tego czasu prezentuje swoją autorską muzykę w kraju. Wystąpił na festiwalu "Ci Na Których Liczymy" 2009 organizowanym przez Jazz Forum, zdobył 36. Klucz do Kariery na Jazz Celebrations w Gorzowie Wlkp. w 2010 roku, w roku 2009 II nagrodę w Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Komedy, a w 2011 roku został pierwszym laureatem projektu Era Music Garden, co pozwoliło mu wystąpić na koncercie Ery Jazzu w warszawskim klubie Palladium. Rokicki jest finalistą bądź laureatem konkursów: Jazz Improvizacija w Wilnie, Nadzieje Jazzu w Łomży, Krokus Jazz w Jeleniej Górze, Jazz Juniors w Krakowie i Jazz Nad Odrą we Wrocławiu. W 2008 roku, wraz z Zakiem Croxallem i Thomasem Hartmanem, Rokicki nagrał swoją debiutancką płytę zatytułowaną "G.H.R.". Album został bardzo ciepło przyjęty przez słuchaczy zarówno w Polsce jak i Stanach. W lutym 2009 roku Rafała aranżacja standardu "Softly As In The Morning Sunrise" zdobyła pierwsze miejsce w kategorii jazzowej w serwisie ourstage.com, trzy miesiące później kompozycja "Undecided" pierwsze miejsce w kategorii latynoskiej, a pozostałe utwory utrzymują się w pierwszej dziesiątce. W lutym 2011 roku utwór "Undecided" ponownie wspiął się na szczyt i zajął pierwsze miejsce wśród utworów latynowskich.

Nagrania z "G.H.R." pojawiły się w Polskim Radiu Dwójka i Trójka, zaprezentowane przez Pawła Brodowskiego, Jana Ptaszyna-Wróblewskiego oraz Tomasza Szachowskiego, a także w innych audycjach jazzowych.

Aktualnie płyta dostępna jest w internecie na stronie www.ellyahmusic.com, CDBaby, iTunes i innych portalach dystrybucyjnych oraz streamingowych.

Utwory Rokickiego są melodyjnymi, ekspresyjnymi kompozycjami, docenianymi nie tylko przez znawców jazzu, lecz także przez fanów muzyki instrumentalnej. Dzięki swojej wizualności oraz nastawieniu na sugestywny przekaz emocji idealnie nadają się do synchronizacji audio-video. Muzyka Rokickiego stwarza wyjątkowy nastrój, zyskuje z każdym kolejnym wysłuchaniem i nie pozostawia nikogo obojętnym.

"Rafał Rokicki ma subtelny styl grania, dużą wrażliwość i umiejętność stwarzania nastroju. (...) Wygląda na to, że pojawił się na polskiej scenie kolejny pianista jazzowy o dużym potencjale."
Jazz Forum 03/2011 (Henryk Kotowski)

"Subtelność, dyskretny impresjonizm, delikatne harmonie i kultura brzmienia czyniły ich występ czymś wyjątkowym i niezapomnianym."
Jazz Forum 03/010 (Andrzej Patlewicz)

"Oczarowali publiczność chopinowskim liryzmem, skandynawskim minimalizmem oraz pięknym i wysmakowanym brzmieniem."
Jazz Forum 03/2011 (Marek Demidowicz)

"Po studiach w prestiżowej Berklee College of Music, nagrodzie Jazz Performance Award i nagraniu za oceanem świetnie przyjętej płyty G.H.R.,  pianista Rafał Rokicki zaczyna zdobywać w Polsce coraz większe uznanie w mediach, u słuchaczy i krytyków."
Letni Festiwal Jazzowy w Piwnicy Pod Baranami

"Wybór Rokickiego na otwarcie cyklu okazał się niezwykle trafny. (...) Rokicki to artysta zdolny, ze starannie wypracowaną techniką i pomysłami. Wydaje się preferować estetykę romantyczną. Swój set zagrał w skupieniu, delikatnie dobierając miłe uchu akordy i zręcznie cieniując nastroje przechodzące gładko od piano do forte."
Jazz Forum 4/5 2011 (Cezary Gumiński)

"Najpiękniejsze frazy jazzu wypływają, gdy nie słychać w nich pogoni za dźwiękiem, gdy techniczna elokwencja pianisty jest równie ważna, co jego twórcza wrażliwość. Pianistyka Rafała Rokickiego jest takim zgrabnym tworem, w którym nie ma zbyt szalonych wybiegów harmonicznych, ale buduje przez to brzmienie, jakie powinno kojarzyć się każdemu z gracją i elegancją jazzu. To nie jest koktajlowy jazzik i szybkie przebiegi po klawiaturze, tak często proponowane przez młodych pianistów, którzy bezwiednie bawią się zazwyczaj prymkami Corei, Jarretta i Rubalcaby. Rafał ma niezły warsztat i ogromny potencjał muzycznych, jazzowych skojarzeń. Bawi się muzyką! A to jest najkrótsza droga do artystycznego spełnienia."
Dionizy Piątkowski (Era Jazzu)