Zapraszamserdecznie na wernisaż

KAZIMIERZA POMAGALSKIEGO

(POLSKA - FRANCJA)

pt.IKI - PROSTOTA I JASNOŚĆ

w czwartek, 20 lutego o godz. 17.00,

w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie

Plac Bankowy 3/5, Wejście główne C

Romuald Mieczkowski

w imieniu Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki

oraz Organizatorów

Tel. 22 5864219, 508764030

Wyraz IKI ma bardzo pojemne znaczenia, cytując za Joanną Bator: 

IKI – wynika z mądrości, która pozwala sobie na kierowanie się uczuciem, do którego od razu ma się pewien dystans

IKI – to estetycznie wyrafinowana prostota stylu, nigdy nietraktowana ze śmiertelną powagą

Prostota i jasność, elegancja ducha, lekki dekadentyzm i styl, który unika pogoni za modą oto czym jest IKI

Człowiek IKI to mistrz delikatnej melancholijnej ironii wynikającej ze zgody na to, że wszystko przemija. 

**** 

Tajemniczy i intensywny, na zrębie czasu i mody, wewnętrzny świat. Urzekający!
Są to morskie prądy, spokojne i głębokie. Atmosferyczne kłębienia, które się przekształcają w ruchliwy ludzi tłum. Nagle wyłania się linia stoku górskiego i szczyt, a wizjonerskie zjawy przenoszą nas w świat marzeń. Świat materialny przemienia się w świat metafizyczny. Poniekąd są to pejzaże, ale o wielorakich treściach: spoza jednego obrazu świata wyłania się inny świat, albo świat jest wpisany w inny świat. Dzięki temu zjawisku poznajemy światy o walorach symbolicznych, wewnętrznych i nadprzyrodzonych.

Dzieła Kazimierza Pomagalskiego przedstawiają się, jako malarstwo liryczne i muzykalne. Paleta posiada bogactwo kolorów, ale wybranych, o tonacji ciepłej i ciemnej. Mamy pewność, że oglądamy dzieła twórcy wszechświatów. Odczuwamy radość z tego odkrycia, ale czujemy się zaskoczeni trudnością usytuowania tego rodzaju twórczości. Artysta korzysta z bogactwa malarstwa tradycyjnego i historycznego wielkich poprzedników: Velasqueza, El Greco, Manierystów, Romantyków, a nawet malarstwa religijnego i historycznego. Jednak faktura jego płócien jest współczesna.  W obrazach Pomagalskiego nie znajdziemy maniery i naśladownictwa. Nie można go posadzić o nostalgię malowania dawnym sposobem „retro”. Można tu raczej mówić o dziedzictwie, powinowactwie, z którego artysta czerpie natchnienie i je wzbogaca. Stąd radość duszy na widok świata mitów, legend i metaforycznych „przejść” w inne światy. To malarstwo mówi o człowieku i jego poszukiwaniach.

***

Artysta opanował doskonale kompozycje zarówno techniką olejną, jak i gwaszem. Tak, jak dyrygent, nadaje swemu malarstwu rytmy, tworzy nowe formy i kolory. Kazimierz Pomagalski, twórca, obdarza swe dzieło głębią i siłą i harmonizuje chaos. W jego dziełach, w których wodę, niebo, chmury, zachwiane szczyty górskie, ukazują się zagadkowe postacie i zdaje się słyszeć grzmoty i echa, zawieszone są na krawędzi ciszy. Obrazy sugerują paroksyzmy i zamęty, z właściwą im powściągliwością, równowagą, spokojem i łagodnością. Jedno z płócien Pomagalskiego nosi tytuł „Przemoc i spokój”. Zdajemy sobie sprawę z niebezpieczeństw, które czyhają na tego rodzaju malarstwo o takich referencjach, i które ofiarowują nam luksus (ależ tak!)  tak wzniosłej treści – rzecz niezwykle rzadka w dzisiejszej sztuce: teatralność, łatwy urok, retoryczność, akademizm. A tego w tym dziele nie znajdziemy! Jest to malarstwo o dużej sile, głębokie, ludzkie, otwarte na różnego rodzaju interpretacje i domysły. W tym zapewne kryje się wielka tajemnica artysty.

Nelly Gabriel, „Le Figaro”

----

Kazimierz Pomagalski (ur. 24 lutego 1938, Lipsko) studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Szkła we Wrocławiu. Jego artystyczny dorobek jest imponujący, tylko samych wystaw od roku 1976 miał około setki – w wielu miastach Polski i zagranicą, m.in. w Szwecji, Hiszpanii, Belgii, Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Austrii, Szwajcarii, Rumunii, Rosji, Kanadzie, na Ukrainie, we Włoszech – i oczywiście w wielu miastach i galeriach Francji, gdzie na południu tego kraju mieszka od 1981 roku. Na szczególne wyróżnienie zasługują dwie wystawy retrospektywne, zorganizowane w Aix-en-Provence – przez Fundację Vasarely'ego (1990) i w Forcalquyer, organizatorem której było Centrum Sztuki Współczesnej (2007).

Prace Kazimierza Pomagalskiego znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego– szkło oraz Muzeum Architektury we Wrocławiu – grafika, jak też w Muzeum Narodowym w Warszawie – malarstwo, w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu – malarstwo, Conseil General w Digne (Francja) – malarstwo, w Lipskim Centrum Kultury – malarstwo, nie mówiąc o kolekcjonerach prywatnych na całym świecie.

Artysta jest Honorowym Obywatelem Miasta Lipsko na Mazowszu. Trzeba też dodać, że jest laureatem wielu wyróżnień. Pierwszą nagrodę zdobył w Krakowie w 1964 roku w Konkursie ITD na Najlepszą Grafikę Studencką, potem był wielokrotnie oznaczany, m.in. w Rzymie, niejednokrotnie we Francji – przy tym w wielu kategoriach artystycznych – w malarstwie, rysunku, grafice, plakacie.